Geschiedenis en recept van Limoncello

De  limoncello is één van de vele italiaanse gastronimische verrukkingen gewonnen uit de beste citroenen uit de streek Campania (Napels en omstreken). Deze heerlijke drank heeft zijn weg ver buiten de italiaanse grenzen gevonden en wordt wereldwijd geschonken na de maaltijd of bij een gezellige babbel..

De limoncello werd geboren uit een sober doch inventief idee, samengesteld door de schil van gele onbehandelde citroenen verrijkt met water, alcohol en suiker.

De herkomst van deze nectar van citroenen is echter onzeker en verwarrend. Drie historische steden uit de Campania streek willen zich de herkomst toeeigenen: Het eiland Capri, Sorrento  en Amalfi. Elk van deze drie steden heeft een rijkdom aan geschiedenis en tradities.

Ondanks de strijd om het ontstaan van de limoncello kunnen vandaag de dag nog op dit grondgebied de  sorrentini, de amalfitani en de capresi  trots zijn de productie van de limoncello te bezitten en ze van de ene generatie naar de andere door te geven. 

Logischerwijze probeert elk van deze steden water te putten uit eigen bron door hun troeven uit te spelen met verhalen en legenden waarmee ze bewijzen proberen te verzamelen omtrent de herkomst van de limoncello

In Capri, ondersteunt met het verhaal dat het ontstaan van de limoncello gekoppeld is aan de ervaringen van de familie van de ondernemer Massimo Canale die  in 1988 als eerste de limoncello alsdusdanig registreerde.

Nog steeds volgens de Capresi zou het likeur geboren zijn in het begin van de jaren 1900, in een klein pensionnetje van het blauwe eiland, waar Mevr. Maria Antonia Farace een prachtige citroen- en sinaasappeltuin verzorgde en onderhield.

Net na de tweede wereldoorlog opende de kleinzoon van Maria Antonia een klein restaurantje in de buurt van de villa van Axel Munte waar de lokale specialiteit net die citroenenlikeur was die gemaakt werd met grootmoeders recept.

In 1988, trad de zoon Massimo Canale in vaders voetsporen door op zijn beurt met de productie te starten om op artisanale wijze limoncello te gaan produceren. Rekening houdend met het enorm succes van het drankje besloot hij het product te  registreren.

En natuurlijk ook in Sorrento en Amalfi regent het verhalen en legenden over de productie van dit blond drankje.
Zoals bijvoorbeeld de legende zegt dat aan de kuststreek van Sorrento de gasten van adellijke families altijd op een volgens het traditioneel recept en met lokale citroenen bereid glaasje limoncello konden rekenen. 

In Amalfi daarentegen verdedigt men het verhaal dat het origineel likeur zeer oude wortels heeft en zelfs zijn oorsprong vond  bij het begin van de aanplant van de citroen.
Enkelingen houden eraan te geloven dat reeds in de middeleeuwen de limoncello gebruikt werd door vissers en landbouwers die ’s morgens een glaasje dronken om de koude te trotseren.  
Nog anderen suggereren dat het recept geboren is in een monnikenklooster om de broeders tussen het één gebed en het andere te verwennen.

 We zullen de waarheid waarschijnlijk nooit te weten komen, maar de zekerheid die er wel is, is dat het traditioneel geel likeur reeds tientallen jaren de grenzen overschreid en stilaan in de winkelrekken van de halve wereld staat; zelfs aziatische landen tonen interesse voor het blond drankje.

Om imitatie te voorkomen is men zich gaan  beschermen door aan de citroen
“ovale” Sorrentino het label IGP aan te brengen (Indicazione geografica protetta).

De originele citroen “Limone di Sorrento” moet geproduceerd zijn in één van de gemeenten tussen Vico Equense tot Massa Lubrense en op het eiland Capri

 

Bron: http://www.giallozafferano.it/gialloblog/index.php/storia-del-limoncello/

Vertaling: Tino La Mela

Het recept:
Benodigdheden:

De schil van 10 à 12 bio citroenen (afhankelijk van de grootte)
1 liter alcohol van minstens 95°
1 kg suiker
1.5 liter water

Werkwijze:
De citroenen schillen met een dunschiller zodat er geen wit bijkomt.
Leg de schillen in een afsluitbare glazen kom en giet er 1 liter alcohol van minstens 95° over.
Bewaar 7 tot 10 dagen op een donkere plaats, schud af en toe eens om.
Breng na deze periode 1.5 liter water samen met 1 kg suiker aan de kook.
Laat koud worden.
Zeef door een zuivere doek de alcohol bij het suikerwater.
Goed omroeren om een mooie gele kleur te bekomen.
De limoncello is nu gereed om gebotteld te worden.
Met dit recept zou u 3 liter drank moeten hebben…..
Gebruik enkel flessen die goed afgesloten kunnen worden.
Indien mogelijk, laat enkele dagen rusten vóór consumptie.
Drink de limoncello ijs- en ijskoud!!!!
Gezondheid!!!!

Nota:  Zoals zovele recepten is men ook met dit recept gaan knoeien....doe het niet en bewaar de authenticiteit van het recept…Zo zijn er sommigen die limoenen gebruiken en ook een heerlijk drankje bekomen, maar origineel worden er geen limoenen maar citroenen gebruikt…Anderen laten hun schillen slechts 48 uur in de alcohol…en weer anderen zijn slimmeriken en in plaats van 3 liter drank gaan ze 4 liter of meer maken…..met de vraag als gevolg: “Hoe komt het dat mijn limoncello bevriest”.
En voeg zeker niet de pulp van de citroen aan de drank toe…dat heb ik ook al eens meegemaakt…die man wist niet wat hij met de citroenen moest doen…tip: pers uw citroenen uit, giet het sap in uw ijsvormen en bevries het. Nuttig ze in uw gerechten of als ijsblokje bij een glas spa bruis of dergelijke…